Voor de Misfits onder u
Gij, volg gewoon uw eigenwijze zin
als ge dat niet doet, zult ge het u beklagen
loop in uw eigen voetsporen,
neem er desnoods drie terug om er nadien vijf vooruit te zetten
Gij, ge kent het gevoel van een vertrappeld hart
elke keer opnieuw leert ge ervan
alleen staat elke ‘misstap’ gegrifd in de hoofden van degenen die u veroordelen
Vergeet niet dat er slechts enkelen zijn die bij u zullen blijven
het is zeer cliché, maar het is zo Menige keren zal het leven u vragen om opnieuw te beginnen,
en kijk eens wie er daar dan nog staat,
naast u … en vooral, bij u … gij zelve
Als ge gevallen zijt, zijt ge niet het type mens dat blijft liggen of in de grond zakt Ge staat telkens terug op, met de kracht van een feniks, en dan nog schoner
Alles is van voorbijgaande aard, het heeft geen zin om u vast te klampen aan dingen die voorbij vliegen, en die u afleiden van waar ge eigenlijk naartoe wilt
Wat voorbij is, is gedaan
Ik wens u veel licht en moed op uw pad
en enkele fijne gelijkgestemden die u goed verstaan Ik heb, denk ik, begrepen dat het gaat om de eb en de vloed
die het leven van ons vraagt te volgen
Ge moogt gerust zijn, ik ben nooit ver, maar ik ga wel weg als mijn hart me daarheen brengt, , omdat er niets is dat ge werkelijk verliest als het echt is
Misfit, ge moogt er zijn
en nu even ver weg zwerven en dan weer terugkomen
om het schijnen van uw kant te delen met de wereld
op uw eigen manier.
(Sofia Van Nuffel – 15 januari 2015)